Na de vroege voorlichtingsavond met Louise, was het vrijdag 27 maart tijd voor de 12 weken echo. Ik was erg blij dat het nog even duurt voordat mijn vriendin de aankomende weken nog niet heel erg in omvang zal groeien. Daarentegen haar borsten wel! Overigens val ik niet eens op vrouwen met grote borsten, maar moet ik zeggen dat ik het best grappig vind dat ze ineens jugs begint te krijgen.
Wat is dat eigenlijk? Dat er in weken wordt gerekend tijdens een zwangerschap? Hoe lang duurt een zwangerschap??? Kijk in je biologieboek en zie dat het negen maanden duurt. Vraag het aan je vrienden om je heen en zij zeggen 9 maanden! Echter, zodra je zelf zwanger bent of aan iemand vraagt: Hoever ben je? Beginnen we ineens in weken te tellen. Ikzelf doe ook maar mee met het spelletje, maar WAAROM?
Anyways, back to the echo. We moesten rond half 3 in het OLVG zijn. Aangezien ik in Den Haag werk, moest ik na de lunch weg. Uiteraard hadden de Nederlandse Spoorwegen problemen om hun treinen op tijd te laten rijden. Bij het vragen hoe ik terug naar Amsterdam kwam vertelde de conductrice dat ik het best te water kon reizen. Ik dacht dat ik het best haar hoofd een paar minuten onder water kon duwen. Gelukkig reed een collega terug naar Amsterdam en kon ik met hem mee.
De echo
Mijn vriendin stond mij vlakbij het OLVG op te wachten. We waren positief ten opzichte van het resultaat. Je moet toch altijd uitgaan van het goede. Eenmaal na het aanmelden en tien minuten wachten, konden wij mee met een echo vrouwtje. Zij vertelde ons kort wat de bedoeling van de dag was:
– Eerst de echo.
– Daarna een intake.
Eigenlijk is dat toch wel spannend. Zo’n vrouwtje die de gel op je vriendin smeert en met een ding toch op haar buik gaat zoeken of er toch iets leeft in de buik van mijn vriendin.