Leonie had zich, samen met onze vriendin Frederique, ingeschreven voor de halve marathon van Berlijn die zij 29 maart zou gaan lopen. Ze was al goed aan het trainen en begin februari had mevrouw op zondagochtend, toen ik nog aan het uitbrakken was van een gig, 21,5km door de ons eigen Amsterdam gelopen. Haar tijd was was een beetje kut, want ze had na 16 kilometer last gekregen van hartkloppingen. Een dag daarna bleek ze dus zwanger te zijn.
Omdat Leonie in de eerste drie maanden nogal moe was en niet verder dan 8/10 kilometer per sessie kwam, viel daardoor haar hele trainingsschema in duigen en besloot zij om de halve marathon niet meer te lopen. Omdat we onze tickets al hadden geboekt zouden wij naar Berlijn gaan om gewoon onze vaste tentjes te bezoeken en lekker te genieten van de stad. We kennen de stad best aardig dus lekker tentjes bezoeken was het plan. Geen poespas.
Omdat onze vrienden nog niet wisten dat wij zwanger waren moesten we nog doen alsof Leonie door haar hartkloppingen de halve marathon niet kon lopen. Dit moesten wij ook aan Frederique vertellen. Dikke vette lompe smoes, maar het bleek te werken.
In Berlijn
Omdat ik de avond voordat we naar Berlijn vlogen nog met mijn dj-parter Valery en goede vriend Sven een whiskey tasting had gedaan en een paar goede triple Karmelietjes had gedronken, ging ik met weinig slaap (3uurtjes) en met een mini kater onderweg naar Berlijn. Eenmaal bij ons huisje dat wij via Airbnb hadden gehuurd in Kreuzberg gingen we snel lunchen in een tentje op Oranienstraße. Daarna moesten we naar Tempelhof om het startbewijs van Leo door te verkopen. Uiteraard hadden we wat boodschappen nodig en maakte we nog een korte wandeling door een parkje dichtbij huis. We kwamen rond 19:00uur eindelijk thuis zodat ik eindelijk kon slapen. Toen we rond 22:00uur weer wakker werden aten we bij het dichtstbijzijnde restaurant. Ik at een goed stuk biefstuk en Leonie spareribs. Wij zijn na het eten meteen weer gaan slapen. De volgende dag moesten we namelijk Frederique ophalen bij de finish.
Na een goede nacht bakte ik de volgende ochtend een eitje voor Leonie. We spraken met Andy, de vriend van Frederique, af om elkaar te meeten bij Alexanderplatz. We dronken een kop koffie en liepen vervolgens langzaam naar de finish. Het duurde een minuut of 20 toen we Frederique langs zagen lopen!! Mooie pas en goed gefocust, chapeau! Voor Lee was het toch jammer aangezien zij daar ook had kunnen lopen.
Nadat Frederique haar medaille had opgehaald en ons tegemoet had gelopen, konden we haar de echte waarheid vertellen dat we echt zwanger waren. Frederique en Andy waren erg blij voor ons!
We stemden af dat Frederique even zou bijslapen en vond het leuk om in de avond ergens te gaan eten. Leonie en ik wilden graag bij Room 77 eten. Dit is een burgerbar naar mijn hart. Chille vibe, prima biertjes en overheerlijke burgers. Echt een tent waar je naartoe moet in Berlijn.
Cultuur snuiven
Na een heerlijke burger met blauwe kaas hadden we nog wel zin in fun en vertier. Leonie voelde zich goed en had ook wel zin om nog eventjes naar een club te gaan. Inmiddels was een vriendin van Frederique aangesloten en besloten we om naar de Berghain te gaan.
Een voordeel van op zondagavond naar de Berghain gaan is dat er geen rij is! We konden dan ook in een keer doorlopen om te kijken hoe het met de tattoos van Sven, de portier prikkeldraad op zijn gezicht getatoeëerd, ging. Eenmaal binnen begon de fun! Zoals bekend was 95% van het publiek zwart gekleed, stond de Berghain vol beertjes, knalde er pompende techno uit de speakers. We liepen meteen door naar de Panoramabar waar Vacula dikke tracks house en disco platen ten gehore bracht. Tussen het dansen door bleef ik maar denken aan het feit dat Lee tussen al die obscure mensen zwanger lekker een dansje mee deed. Hoe bedoel je burgertrut?? Rond 02:30uur begon Lee toch langzaam toch een beetje moe te worden en besloot ik met haar mee te gaan. Wetende dat ik in augustus met de bende van ellende nog een mannenweekend Berlijn ga pakken, verzachtte de pijn dat ik niet kon blijven, kon ik rustig om 03:00uur slapen.
We hadden al gehoord dat er een dikke expositie van Vivian Maier, een fotografe die in de jaren 60/70 foto’s maakte, zou zijn. We konden met het openbaar vervoer, maar omdat het droog was en het weer best okay was, besloten we 45 min te wandelen. Eenmaal aangekomen werden onze pupillen voorzien van hele toffe foto’s! Helaas is deze expositie niet meer in Berlijn, maar bezoek vooral haar site om te zien wat wij hebben gezien!!
Na de expositie besloten we om nog een beetje te wandelen wat resulteerde dat wederom 45 min liepen en voordat we het wisten waren we ineens bij checkpoint Charlie en liepen we in Mitte. Na een snelle lunch konden we er langzaam richting ons huisje gaan.
Omdat dit weekend in het teken stond van samen zijn, lekker chillen en vooral niet teveel poespas hebben we de laatste twee dagen simpeltjes achterover gehangen, hier en daar wat winkeltjes bezocht en vooral genoten van elkaar. Ohja, ik nog van wat biertjes en jagermeisters op straat natuurlijk!!
Al met al was ons weekendje in Berlijn heerlijk. Samen zijn met het vrouwtje.
TrenDaddy 